Mucizenin Adı Yaşamak
Bugün gezerken iki ayrı kazaya rastladım.Birinde motosiklete diğerinde ise bisikletli küçük bir çocuğa çarptı iki farklı araba.Ve bu beni ürküttü.Sanki gizlemeye, unutmaya çalıştığım ayıplarımı, gerçeklerimi ortaya çıkardı.Bizim hayatın hızına kapılıp gittiğimiz anlarda bile gerçeklerin kovaladığı ve bize ‘bak sana bu kadar yakınım’ dercesine adeta sıyırıp geçtiği olmuştur hepimize.Birilerinin doğarken birilerinin ölmesi kanundur.Şans denen şey aslında bir ışıkta karşıya tek parça halinde geçebilmenin ta kendisidir.Biz bunların hepsini içten içe biliyoruz fakat hatırlamak istemiyoruz.Bir kanser hastası, hastalığını yenerken, biz hiçbir şeyimiz yokken en ufak bir sebepten ölebiliriz.Tabi ki buna hiçbir önlem alamayız.Fakat en azından bazı şeyleri yitirmeden önce kıymetini bilmeliyiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder